Bakermat van beschaving

———————————————-

Door: Golbang Khorasani

Groningen, december 2018

 

Onder de mom van ‘bakermat van beschaving’ was tot kort geleden een tentoonstelling in het Drentse Museum in Assen. Er is geen twijfel over het feit dat het huidige Iran, als een land, de erfgenaam van zo’n bakermat van beschaving is. Maar het huidige Iraanse regime verdient zo’n benaming absoluut niet. Het is duidelijk dat de autoriteiten van het Iraanse regime hopen hiermee, op een oneerlijke wijze, bepaalde doelen te bereiken, onder andere:

 

1. Zo’n indrukwekkende oude beschaving aan zich toe te eigenen.

2. Hun vastgeroeste isolement ten opzichte van de wereld te doorbreken.

3. Door toeristen te lokken het failliete land, wellicht, financieel wat op te krikken.

 

Gezien hun achtergrond en hun houding is het zeer de vraag of ze in staat zijn om de bovengenoemde doelen te kunnen bereiken. Na bijna 40 jaar onderdrukking en schending van de mensenrechten in Iran zijn ze al lang ontmaskerd. Dit is helder te zien aan hun harde hand in Iran en daarbuiten. Sinds ze aan de macht zijn, zijn er miljoenen mensen op de vlucht geslagen, duizenden vermoord, gevangen genomen en gemarteld. Er zijn genoeg Iraanse vluchtelingen, zelfs woonachtig in Nederland, die na hun verdrijving meest van hun familieleden decennialang niet meer hebben gezien. Zelfs hebben sommigen hun naverwanten nooit meer gezien. Dit allemaal gebeurt vanwege het dictatoriale regime in Iran.

 

Hoe kan zo’n regime zich laten voorstaan op zulke bijzonder mooie cultuur en beschaving, hoe graag ze dat ook willen? De heersers van dit regime zijn alleen toevallig in Iran geboren. Ze verdienen dus de benaming ‘bakermat van beschaving’ niet. Het Iraanse regime en zijn aanhangers zijn, sinds 1979, de bezetters en repressievers van dit land.